Daar is nie nog iets wat my die teenwoordigheid van God meer bewustelik kan laat beleef as ‘n groep gelowiges (‘n gemeente) wat God loof en aanbid nie. Aangesien ek self bietjie musiek maak en saam met ‘n span die lof en aanbidding in ons gemeente lei, het ek ook al deur die jare geleer dat die vlak van die gemeente se gesamentlike aanbidding, selde my eie vlak van aanbidding oortref.
Ek dink hierdie gevolgtrekking kan dalk subjektief wees, maar dit hou my op my tone. Ek het ‘n verantwoordelikheid teenoor die gemeente om te sorg dat my persoonlike aanbidding op ‘n gesonde basis is. Daarom is die Psalms vir my besonders.
Psalm 118:14-24 en Psalm 150.
14 Die Here is my krag en my beskerming. Dit is Hy wat my gered het!
15 Hoor die gejuig in die laer van die oorwinnaars: “Die Here doen kragtige dade,16 die Here triomfeer, die Here doen kragtige dade!”17 Ek sal nie sterwe nie, ek sal lewe en van die dade van die Here getuig.18 Die Here het my swaar gekasty, maar my nie aan die dood oorgegee nie.19 Maak die tempelpoort vir my oop: ek wil ingaan en die Here loof.20 Dit is die poort na die Here toe; regverdiges mag daardeur ingaan.21 Ek wil U loof omdat U my gebed verhoor en my gered het.22 Die klip wat deur die bouers afgekeur is, juis hy het die belangrikste klip in die gebou geword.23 Dit is deur die Here gedoen en is ‘n wonder in ons oë!24 Dit is die dag wat die Here gemaak het; laat ons daaroor juig en bly wees.
Psalm 150 Lees voort “EK PRYS U HERE”
Attie se koffietafel. 