dissipelskap – meer en meer soos Jesus (3)

1. GOD GEBRUIK VERSOEKINGS  OM MY TE LEER OM TE GEHOORSAAM.

 Tweedens gebruik God versoekings om ons gehoorsaamheid te leer. Versoekings is ’n slenter van die duiwel om ons geestelike groei te belemmer. Versoekings is die manier waarop die duiwel dissipels van die Here Jesus tot ’n val wil bring. ’n Getroue dissipel van die Here Jesus wat voor die versoekings van Satan swig, maak nie net sy eie getuienis tot niet nie, maar ook die van baie ander dissipels. Maar ook, die getuienis van die kerk.

 Wanneer ek toegee aan versoekings kom my geestelike groei ten minste tot ’n stilstand. Baie kere, dalk die meeste van die kere, beweeg ek ’n paar treë agteruit. Ek val so hard dat dit ’n lang tyd neem om te herstel en weer op die been te kom en vorentoe te beweeg. Somtyds neem dit maande, selfs jare.

 “Toe is Jesus deur die Gees die woestyn in gelei om deur die duiwel versoek te word.” (Matteus 4:1)

In die boek Hebreërs staan daar dat Jesus verstaan wat ons deurgaan omdat Hy self ook versoek is. Hy was ’n mens soos ek en jy. Dit was vir Hom net so moeilik om nie toe te gee nie. Hy is vir 40 Dae in die woestyn deur Satan versoek. Hy het elke keer basies dieselfde antwoord gegee: Gaan weg – daar staan geskryf… Die antwoord op versoekings is gehoorsaamheid aan die Woord van God.

 Elke versoeking bring my by ’n vurk in die pad. By die vurk in die pad het ek een keuse: Gehoorsaamheid of ongehoorsaamheid.

 Gaan kyk weer mooi na die drie versoekings waarvoor Jesus nee moes sê. Met al drie versoekings het die duiwel probeer om te keer dat Jesus doen waarvoor Hy gekom het. Satan wou keer dat Jesus sy doel bereik.

dissipelskap – meer en meer soos jesus (2)

GOD GEBRUIK DRIE DINGE WAT MENS NIE SOU VERWAG NIE

1. GOD GEBRUIK PROBLEME OM MY TE LEER OM TE VERTROU.

 “Dit is egter nie al nie. Ons verheug ons ook in die swaarkry, want ons weet swaarkry kweek volharding en volharding kweek egtheid van geloof en egtheid van geloof kweek hoop.” (Romeine 5:3-4)

 Ons gaan nooit in ons lewe op die punt kom waar alles net goed sal gaan nie. Ons lewe in ’n wêreld wat deur die sondeval verwoes is. Daarom is hierdie wêreld en hierdie lewe nie wat God bedoel het dit moet wees. Swaarkry en probleme gaan deel van ons lewens bly totdat Jesus weer kom.

 Romeine 5:3-4 beskryf ’n groeiproses. God wil swaarkry en probleme gebruik om ’n proses van groei in my lewe te bewerk. Die heel eerste ding wat moet gebeur is ek moet leer om te volhard. Iemand wat volhard raak nie moedeloos nie. As ek moed verloor kom ek naderhand op ’n punt wat ek dink dat God my in die steek gelaat het.

 Volharding beteken dat ek as volgeling van die Here Jesus aan God bly vashou, maak nie saak hoe sleg dit gaan nie. Partykeer is swaarkry en probleme so erg dat ek moet klou vir al wat ek werd is. Maar klou sal ek klou.

 Volharding leer my meer en meer dat ek nie ’n fout maak om God te vertrou nie. Ek leer om God te vertrou dat Hy ook hierdie swaarkry en probleem in my lewe op so na manier kan gebruik dat daar iets goeds daaruit kan voortvloei. Romeine 5 noem hierdie vertroue “egtheid van geloof.”

ek is hier om god te aanbid (4)

EK MOET GOD LIEFHÊ MET MY HELE VERSTAND.

Die wesenlike van ons godsdiens is om ons lewens aan God te gee op ’n manier waarvan Hy hou. Ek gee my lewe aan God deur Hom lief te hê met my hele hart en my hele verstand en al my krag. Ek het die Here met my hele hart lief wanneer ek emosies van liefde teenoor Hom kan uitleef.

Tweedens moet ek God met my hele verstand liefhê. Net soos daar mense is wat geleer is dat geloof en gevoel nie saamgaan nie, is daar ook die wat geleer het dat mens se verstand in jou verhouding met God nie belangrik is nie. Net solank as wat jy Hom liefhet. Natuurlik is die een net so min waar as die ander. Ek moet God ook met my verstand – my hele verstand – aanbid.

In Romeine 12:1 lees ons dat God daarvan hou dat ons ons lewens as ’n lewende en heilige offer vir Hom gee. Hierdie lewe sluit my verstand of my brein ook in.

’n Mens se verstand het onder andere te make met feite, kennis, inligting, dinge wat ek weet en leer en onthou en memoriseer en verstaan en deurdink. Geestelike groei is om God meer en meer lief te kry, maar ook om God beter te leer ken deur meer en meer van Hom te ken en te verstaan. Bv. Iets soos die Drie-eenheid. Hoe moet ons die Drie-eenheid verstaan? Wat beteken dit as ons sê dat God drie is, maar dat Hy terselfdertyd ook een is? Wat sê die Nuwe Testament alles oor Jesus? Wat is die werk van die Heilige Gees volgens die Bybel? Wat bedoel ons as ons sê dat die kerk die liggaam van Christus is? Hierdie kennis is ’n wesenlike deel van ons lewe van aanbidding. Aan die een kant is dit belangrik om hierdie kennis te hê, maar aan die ander kant, hoe meer ’n mens van God weet, hoe meer besef jy ook hoe min jy weet. Jy ontdek met jou verstand hoe onbeskryflik groot en heerlik God is – en dit dring jou tot verwondering. Verstom voor die grootheid van God.

Ek dink baie keer die aanbidding met die verstand begin as die bymekaar van inligting oor God, maar kort voor lank word hierdie kennis oor God, kennis van God en lei tot aanbidding. Dikwels woordlose verwondering.

Maar, my verstand is nie net die hele tyd besig met die verwerking van inligting of feite nie.

ek is hier om god te aanbid (3)

’n LEWE AAN GOD GEOFFER

By geleentheid was Jesus in gesprek met ’n groep godsdienstige leiers in Jerusalem. Die godsdienstige leiers het Jesus met die een vraag na die ander in ’n hoek probeer dryf. Aan die een kant was dit in daardie tyd die gebruik dat die verskillende rabbi’s of leermeesters mekaar probeer vasvra, maar aan die ander kant wou hulle bewys dat Hy nie alles is wat Hy sê Hy is en dalk dat Hy besig is om die mense te mislei. Een van die godsdienstige leiers het die hele tyd eenkant gestaan en na die vraag en antwoord sessie tussen Jesus en die ander godsdienstige leiers geluister. Hy kom toe agter dat hulle Jesus nie gaan vasvra nie. Hy vra toe die belangrikste vraag wat moontlik gevra kan word. “Wat is die heel grootste gebod?” Met ander woorde: Wat is die belangrikste? Wat is die kern van die godsdiens? Wat kom heel eerste? Of dan soos dit in Romeine 12 dit stel: Wat is die wesenlike van die godsdiens.

Jesus antwoord: “Luister Israel, die Here ons God is die enigste here. Jy moet die Here jou God liefhê met jou hele hart en met jou hele siel en met jou hele verstand en met al jou krag.” (Markus 12:30)

Volgens Romeine 12 is die wesenlike van ons godsdiens dat ons onsself as lewende offers aan God sal gee. ’n Lewende en heilige offer is ’n mens wat God met sy hele hart en met sy hele verstand en met al sy krag liefhet.

Jou hart en jou verstand en jou krag is jou hele lewe. Nadat jy jou hele hart en jou hele verstand en al jou krag vir God gegee het, het jy niks meer om te gee nie.

1. 1. Ek moet God liefhê met my hele hart.

ek is hier om god te aanbid (2)

God het elkeen van ons geskep met die behoefte om te aanbid. Dit is n behoefte wat n onrustigheid tot gevolg het wat net in God tot rus kan kom.

Nie eers my behoefte om God te aanbid kom van myself af nie. Hy het daardie behoefte in my ingebou. Aanbidding is om God meer lief te hê as enige iets anders. Om God lief te hê met my hele hart en my hele verstand en al my krag. Net soos die behoefte om Hom te aanbid nie iets is wat van my af kom nie, so hierdie liefde ook nie. Hy het sy liefde in my uitgestort.

Veronderstel ’n klein seuntjie wil vir sy pa ’n verjaarsdaggeskenk gee. Die heel eerste probleem, is natuurlik dat hy nie geld het om die verjaarsdaggeskenk mee te koop nie. Die tweede probleem is dat hy nie op sy eie by die winkel kan kom waar hy die verjaarsdaggeskenk kan koop nie. Hy kan dalk nog die verjaarsdaggeskenk toedraai, maar waarskynlik nie sonder sy ma nie. Maar, sy ma gee vir hom die geld as dit nie sy pa self is nie. Sy ma vat hom winkel toe om die geskenk te gaan koop. Sy ma help hom om by die toonbank te betaal. Maar, op sy verjaarsdag kom die seuntjie na sy pa toe en sê: “Ek het vir pappa ’n verjaarsdag geskenk gekoop.”

Hoe reageer die pa? Hy vra nie eers die vraag oor wat alles gebeur het nie. Hy maak net die geskenk oop en hy geniet dit en dan kry die seuntjie sommer nog ’n groot druk ook omdat hy so iets spesiaal vir sy pa gekoop het. Dit is ’n beeld van aanbidding. Ek gee vir God iets wat ek nie sonder Hom sou kon gee nie.

Kom ons dink nou nog ’n bietjie oor hierdie pa se verjaarsdag. Wanneer hierdie seuntjie vir die pa die geskenk gee, dan gee hy vir sy pa iets wat hy nie gehad het nie. Aanbidding is om vir God te gee wat Hy nie vir Homself kan gee nie. God het my gemaak sodat Hy my liefhê. God het my gemaak sodat Hy my kan geniet. God het my gemaak sodat ek vir Hom iets kan gee wat Hy andersins nie sou gehad het nie.

ek is hier om god te aanbid (1)

Ons gemeente is tans besig met die 40 Dae van Doelgerigte Lewe Veldtog. Hierdie is reeds die tweede week en ek het gister gepreek oor die eerste en belengrikste doel van my lewe – om God te aanbid. Tydens die gesprek met die kleingroepleiers gisteroggend, maak die een leier die opmerking dat dit in hierdie 40 Dae nie gaan oor iets wat ek hieruit kan kry nie, maar dat dit gaan oor dit wat ek aan God kan teruggee in reaksie op sy liefde en genade,.

Ek gaan elke dag ‘n gedeelte van my preek hier plaas vi die wat belang sou stel om te lees.

Rick Warren vertel hierdie verhaal:

Mike Royco,’n joernalis van die Chicago Tribune skryf in die uitgawe van 12 Julie 1985 die verhaal van ’n man met die naam Bill Mallory. Bill het na Indië gegaan op soek na die antwoord op die vraag na die sin van die lewe. Hy het egter onverrigter sake teruggekeer. Terug in die VSA het hy gesien dat daar by elke CHEVRON vulstasie ’n teken is waarop daar staan: “As you travel, ask us.” Met die gevolg dat Bill by elke CHEVRON vulstasie waar hy gestop het gesê het: “Ek is ’n reisiger. Ek sal graag vir jou ’n vraag wil vra: ‘Wat is die doel van die lewe?”

Mike Royco skryf dan oor sommige van die antwoorde wat Bill  gekry het. Een van die eerstes het gesê: “Jammer, meneer, ek is nuut hier.” ’n Ander persoon het gesê: “Ek kan nie onthou dat ek iets in die handleiding daaroor gelees het nie.” Nog ’n ander een: “Ek is self nie juis iemand wat graag kerk toe gaan nie.” Die meeste mense het hom egter net met ’n uitdrukkinglose gesig aangestaar.