Preek: Nie foto’s nie, voetstappe

Preek Rom 10:5-15

Foto’s speel ‘n belangrike rol in ons lewens

As dominee kom ek in baie mense se huise. In feitlik elke huis wat ek kom, is daar in die vertrek waar ons kuier foto’s. Foto’s laat mens verstaan watter mense is vir die mense van hierdie huis belangrik. Meestal is dit foto’s van familie. Kinders en kleinkinders en broers en susters. In ons huis is dit nie anders nie. In ons sitkamer is daar rame vir elkeen van die kinders met ‘n paar foto’s van hulle alleen en dan ook saam met die res van die familie. Die foto’s laat my onthou. Interessant, ek onthou selde indien ooit dieselfde ding. Ek dink baie keer aan hoe vinnig hulle groot geword het. Hoe die jare  verby gevlieg het. Ek onthou soms die omstandighede waarin die foto geneem is. Ander kere dink ek aan iets wat ek onthou wat hulle gedoen het; of ek wonder waarmee hulle nou besig is.

Die foto’s laat my ook verlang. Ek wens hulle wil kom kuier. Ek wil hulle graag by my hê. ‘n Foto is net nie genoeg nie. ‘n Foto is mos nie die persoon nie. ‘n Foto is net ‘n afbeelding van die persoon. Terwyl ek na die foto kyk is die persoon nai wie se foto ek kyk op ‘n ander plek besig om iets anders te doen.

As hulle by die is, is dit anders. As hulle by die huis is hoor ek hulle; sien ek hulle; raak ek aan hulle. Heerlik om die een in die foto by jou te hê. Ons kinders kom hierdie naweek. Drie van die vier gaan by die huis wees.

Dink nou net vir een oomblik, hoe sou dit wees as ek hierdie naweek terwyl die kinders hier is en hulle seker buite rondom ‘n braaivleisvuur kuier, in die huis is en na die foto’s kyk van dieselfde kinders wat buite is.

Israel het aan ‘n foto bly vashou.