in beheer van my eie groei

Ons wil graag in beheer wees. In beheer van een of ander vaardigheid of vermoë. Met ander woorde, ek wil dit wat ek doen beter doen. Dalk ’n beter spreker of ’n beter strateeg of ’n beter motiveerder. Ons wil graag in beheer wees van iets buite onsself. Eksterne beheer sou ’n mens kon sê.

Die meeste mense se opleiding fokus ook op die eksterne. Ons leer wat om te dink en nie hoe om te dink nie; ons leer hoe om doelwitte te stel, nie hoe ons doelwitte moet bereik nie; ons leer van “dinge” en nie hoe dinge is nie. Ons is die hele tyd besig om die kruik van kennis voller en voller te maak, maar ons word nie geleer hoe om dit regtig te verstaan en dit effektief toe te pas nie.

Ek is tans besig met verdere toerusting. Een van die dinge wat deurlopend beklemtoon word, is dat kennis of inligting geïntegreer moet word. Met ander woorde ons moet die kennis of inligting gebruik om ons eie situasie beter te verstaan en te sê hoe dit sou lyk as ons die inligting of kennis in ’n bepaalde situasie of wat anders sou wees met betrekking tot sekere gebeure indien ons die kennis wat ons nou opdoen in daardie situasie sou kon toepas. En dan is ons toegerus om ’n verskil in die praktyk te gaan maak. Niemand kan my egter dwing om die nuwe kennis wat ek opgedoen het en die nuwe vaardighede wat ek aangeleer het, in die praktyk te gaan toepas nie. Praktiese integrasie van kennis is my keuse.

Dit beteken nie dat die verbetering en afronding van sekere talente, vermoëns en gawes nie belangrik is nie. Dit beteken net dat daar iets anders, dalk iets baie belangriker is wat ook raakgesien moet word.

Byvoorbeeld: Predikante behoort gewoonlik goeie openbare sprekers te wees as gevolg van die feit dat ons (die meeste van ons) moet en wil preek. Lees voort “in beheer van my eie groei”

Jesus Christus alleen

Ek het nog altyd ’n ongemak of dan, ’n onrustigheid dat die kerk al hoe meer ’n boodskap verkondig wat neerkom op ’n “social gospel”.  Ek het al by herhaling gesê en in my preke genoem dat ek dink dat die kerk een tree te vêr gee. Met al die klem op die rol van die kerk in die gemeenskap ens., het ons die gemeente en dan selfs die individu mis getree. Somtyds was ek selfs van mening dat die kerk dink dat dit nie moontlik is om mense in ’n persoonlike verhouding met God te laat leef nie en daarom skuif die fokus van die individu en die gemeente na die gemeenskap.

Len Sweet en Frank Viola het ’n boek “The Jesus Manifesto” geskryf. Die boek is ’n uitvloeisel van ’n artikel met dieselfde titel wat hulle in 2009 gepubliseer het. Kortom kom dit daarop neer dat Jesus Christus nie meer die middelpunt van die kerk (verskoon die veralgemening) is nie. Hier kan jy ook n onderhoud lees wat met hulle gevoer is.

In die artikel verwoord hulle dit so:

“We believe that the major disease of the church today is JDD: Jesus Deficit Disorder. The person of Jesus is increasingly politically incorrect, and is being replaced by the language of “justice,” “the kingdom of God,” “values,” and “leadership principles.”

En ’n bietjie vêrder in dieselfde artikel: Lees voort “Jesus Christus alleen”

eric whitaker – een koor 185 stemme

Hierdie is een van die mees verstommende dinge wat ek in ‘n baie lang tyd gesien het. Een van die beste komponiste van ons dag het 185 verskillende stemme op Youtube bymekaar gesit en hulle as een groot koor een van sy komposisies, Lux Aurumque, laat sing. As jy oorfone het, gaan jy nie glo wat jy hoor nie, maar selfs sonder oorfone is dit verstommend. Dalk het jy dit al gesien, maar vir die enkeles wat dit nog nie gesien het nie, enjoy… Lees voort “eric whitaker – een koor 185 stemme”

situasie leierskap

Een van die moontlike leierskapstyle waarmee ’n gemeente van “blurriness” na “clarity” begelei sou kon word, is situasie leierskap.

Situasie leierskap beteken dat die leier aanpas by die situasie wanneer hy agterkom dat sy/haar leierskapstyl nie effektief is vir die bepaalde situasie waarin hy/sy homself bevind nie. Daar is verskillende aanpassings wat in so na situasie gemaak sou kon word: Lees voort “situasie leierskap”

besluitneming in ‘n gemeente

In Christianity Today van 5 April 2005 skryf Mike Bonem ’n artikel getitel: “From Good to Great to God.” Hy skryf na aanleiding van ’n lesing van Jim Collins wat hy bygewoon het,  waarin Collins gepraat het oor die navorsing wat hy gedoen het met die oog op sy boek “From Good to Great.” Collins se boek is gerig op leierskap in die korporatiewe wêreld. Bonem verwys dan na Collins se opmerking van hoe belangrik dit is “to get the right people on the bus and the wrong people off the bus.”

Tydens die lesing het die volgende vraag deur Bonem se gedagtes gemaal: “Wouldn’t the church be much more effective for the Kingdom if we got the wrong people off the bus?”

Waar Bonem voorheen op die leierskapsvorming en fasilitering in die korporatiewe lewe gefokus het, het hy het met die verloop van tyd meer op leierskapsvorming  in die kerk begin fokus. Hierdie skuif het tot gevolg gehad dat hy weer moes besin: “What does it mean to be an effective, biblical leader in a local congregation? It was no longer enough for me to say, ‘My leadership gift has been shaped in the marketplace, and now God wants me to use this gift in ministry.’” Lees voort “besluitneming in ‘n gemeente”

weer terug

Ek kan self amper nie glo dat ek weer hier begin skryf nie. Daar is verskillende redes waarom ek opgehou het om te skryf.

Een van die redes is dat ek in Augustus verlede jaar van Bergsig gemeente in Rustenburg na Waverley gemeente in Pretoria geskuif het. Die aanpassing was groter as wat ons gedink het. Die mense in Waverley is heeltemal anders as die mense in Rustenburg en ons is eintlik nog steeds besig om die mense te leer ken te verstaan.

Hierdie is ook die heel eerste keer dat ek en Renate geskuif het, en daarmee saam is dit natuurlik vir Renè ook die eerste keer. Alhoewel die hele gesin, Renè inkluis, saamgestem het dat dit die regte ding was vir ons om te skuif, was die aanpassing waarskynlik vir haar die heel moeilikste. Sy was in Graad 7 en haar boesem vriendin, van kleuterskooldae af, het in Rustenburg agter gebly. Op hierdie stadium gaan dit al stukke beter, maar sy en Carissa hou die vriendskap aan die gang.

Daarmee saam, het ek natuurlik geweldig baie beledigende en selfs haat-spraak opmerkings op van my skrywes gekry. Lees voort “weer terug”

Blog at WordPress.com.

Up ↑