Ek hoor dikwels die opmerking dat godsdiens net ‘n kruk is. Daarmee word bedoel dat mense wat swaar kry godsdiens gebruik om hulle swaarkry en ellende en gebrokenheid meer verdraagsaam te maak in die hoop dat dit in die hiernamaals wel sin sal maak en dat daar ‘n beter lewe op hulle wag. Karl Marx het godsdiens die opium van die volk genoem omdat dit mense verblind het en verhoed het dat hulle in opstand kom teen hulle omstandighede.
Wikipedia skryf hieroor soos volg:
The struggle against religion is, therefore, indirectly the struggle against that world whose spiritual aroma is religion. Lees voort “godsdiens as ‘n kruk”