Ek lees Sondag in Tim du Plessis se artikel in Rapport hierdie woorde:

Gewone Suid-Afrikaners en leiers in ander invloedsfere sal toenemend die inisiatief neem vir sulke noodsaaklike dinge soos groter nasionale eenheid, morele herstel, die verligting van menselyding, die skep van geleenthede en vir alles wat val onder die breë rubriek van “Om Suid-Afrika ’n beter plek te maak”.

Die artikel kan ook by Tim se blog gelees word.

Volgens Tim het die regering nie die wil of die vermoë om die dinge te doen wat daartoe sou kon bydra dat Suid Afrika ‘n beter plek vir almal kan wees nie. Hy sê dat leiers in ander invloedsfere al hoe meer die inisiatief sal moet neem vir nasionale eenheid, morele herstel, die verligting van menselyding en die skep van geleenthede.

Ek dink natuurlik die maklike antwoord is: “Dit is almal se verantwoordelikheid.” Maar, daar is ‘n Engelse gesegde wat sê: “Everybody’s responsibility is nobody’s job.”

Ek dink byvoorbeeld dat ek as leier in die kerk of ten minste in ons plaaslike gemeente en gemeenskap ‘n bydra sou kon lewer met betrekking tot morele herstel en die verligting van menselyding, sonder om daarmee te sê dat ek apaties en neutraal sou staan met betrekking tot die ander belangrike sake.

Ek het twee vrae:

Eerstens: By watter van die “noodsaaklike dinge” sou jy kan betrokke raak op grond van die invloedsfeer waarbinne jy funksioneer?

Tweedens: As jy die woorde “morele herstel” hoor, waaraan dink jy?

As jy nie met vakansie is nie, sou ek graag van jou wou hoor. As jy gewoonlik hier lees, maar nie kommentaar lewer nie, gebruik die geleentheid.