INTIMITEIT MET GOD

Ek  lees gewoonlik meer as een boek gelyk. Ek het jare terug agtergekom dat as ek net een boek op ‘n slag lees, raak ek verveeld met die boek en dan maak ek selde die boek klaar. As ek twee boeke gelyktydig lees, dan neem dit my langer om ‘n boek klaar te maak, maar ek maak dan gewoonlik altwee klaar.

Op hierdie stadium lees ek Marin Lloyd Jones se “The Beatitudes” en Phillip Yancey se boek “Reaching for the Invisible God”. In Lloyd Jones se boek lees ek van die honger en dors na wat reg is vir God en in Yancey se boek hierdie woorde: “Sometimes God allows us to determine the intensity of His presence.” Hierdie twee gedagtes het my op die spoor gesit van Intimiteit met God. In my eie lewe beleef ek hierdie honger en dors na intimiteit met God, terselfdertyd herinner Yancey my daaraan dat God my soms toelaat om die intensiteit van ons intimiteit (Sy nabyheid of teenwoordigheid in my lewe) te bepaal.

Hierdie stukkie is nou maar die resultaat van my leeswerk oor die onderwerp.

ADVOKAAT NORMAN ARENDSE IS NIE ‘N RASSIS NIE

Aanvanklik wou ek die opskrif by hierdie inskrywing gemaak het NORMAN ARENDSE IS ‘N RASSIS. Toe gaan kyk ek bietjie na die definisie van ‘n rassisme by WIKIPEDIA. Wikipedia se definisie van rassisme is: “Racism has many definitions, the most common being that members of one racial group consider themselves intrinsically superior to members of other racial groups.”

Nou is ek nie seker of Norman Arendse ‘n rassis is of nie. Die rede waarom ek hieroor onseker is, is die polemiek die laaste paar weke rondom hierdie groot baas (snaakse term in ‘n rassisme gesprek)  van Krieket SA. Uit al die gesprekke die laaste paar weke wil dit vir my voorkom asof Norman Arendse nie dink dat anderskleurige krieketspelers op hulle eie vaardighede en vermoëns of eie meriete in staat is om die nasionale krieketspan te haal nie.